|
پنج شنبه 18 خرداد 1391برچسب:, :: 15:51 :: نويسنده : صدرا
کار خانم اکبرزاده پر از سوال است و منطقی براش نیست اما به من که میرسه هزار تا منطق پیش میاد. آیا با این استدلال اون اگه جاش برسه چه نظری برای کار من داره. آیا کنار می ایستد و سوال میکند که خوب چرا؟ آیا خانم اکبرزاده تند رفت یا من خیلی بی تفاوت هستم؟ من موفق تر هستم یا خانم اکبرزاده موفق است؟ من بی ارزشم یا خانم اکبرزاده خوب کارشو بلد بوده؟ حاجی جوادی کارش زیاده یا تو بیخیال منی؟ اگه ساعت 8.5 عصر بشه ساعت 6.5 آیا اتفاق بدی میافته؟ کارهای من زیاده یا زمان من کم؟ خنده از من فراری است یا من از خنده دورم؟ درد در برابر من کم میاره یا من خرم که عالم و آدم رو پر نکردم که حالم خوب نیست؟ اگه گریه کنم باور میکنید درد من طاقت فرسا است؟ چون نمیخوام ناراحت بشن که من مریضم باید نگران اون باشن که خودشو لوس میکنه؟ اگه زیاد گله نمیکنم که خسته هستم جا داره که اگه یه روز از کار خسته بشم درکم نکنن؟ اگه مسایل رو با هم قاطی نمیکنم درسته که اگه از جای دیگه کم بیارن سر من در بیارن؟ اگه دلم گرفته باشه یا گله ای بکنم فقط دوری و چه کنم جواب دل منه و برا همه جز من دلسوزی؟ وجدانها چرا در پیش من خواب است آیا چون میخواهم محکم باشم حکمم این است که من احساس ندارم و اگر براحتی اشک نمیریزم دلیل این است که به اوضاع راضیم و حقی در برابر دلم نیست و اگر روزگارم این شده در برابر هر محکمه ای محکوم به فراق هستم و راحت میشود نباشم و دیگران باید حتما باشند.
نظرات شما عزیزان: همقدم
 ساعت13:24---20 خرداد 1391
تو نفس منی فرق تو با اونا اینه که تو به یک نفر عشق دادی وفرصت لذت بردن از زندگی تو از خودت وخواسته هات گذشتی تا خواسته های منو براورده کنی فقط میخوام یک چیزی رو بگم در مورد حرفا م وکارام زود قضاوت نکن واخراینکه شدطبیب من بیمار مسیحا نفسی
پاسخ:اندازه و حجم کاری که کردم مهم نیست از دل بوده و فقط توقع دارم این درک بشه که پس من هم خواسته هایی دارم و هر چقدر هم پر صبر باشم اما اندازه ای داره، دلگیر میشم که بدونن و بی تفاوت باشن 
 |
|||||||||||||||||||||||||
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
